مطلب زیر ترجمه دیدگاه دو نفر از کسانی است که در حوزه محیط زیست جهانی مشغول کار هستند. روز هشتم آگوست 2016 بعنوان روز ناگوار ذکر شده است چرا که موازنه بین مقدار مصرف انسان و توانایی طبیعت در بازیابی منابع تجدید پذیر بسمت مصرف بهم خورده است. انسان هرآنچه را که طبیعت می تواند در یک سال باز آفرینی کند چهار ماه زودتر مصرف نموده است. در مطلب آنها هم نگرانی جدی وجود دارد و هم امید. نگرانی در قبال بدهکار شدن انسان در قبال طبیعت و برهم خوردن توازن طبیعت در تامین منابع تجدید پذیر برای انسان و امید به تغییر رویه انسان و متعهد به تعهداتی که در کنفرانسهای بین المللی به تصویب رسانده است. البته در سالهای اخیر با حضور ترامپ و امثاله این اهداف محقق نگردید و ثابت شد این پیمانه نامه ها در صورت فقدان یک همبستگی و خواست جهانی کارایی چندانی نخواهند داشت.
به راستی در حوزه منابع تجدید پذیر انسان از میزان خارج شده است و اینجاست که هشدار خدا مبنی بر أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ» ما را به سمت تجدید نظر در همه شون زندگی فرا می خواند. امید است ما هم با رعایت دستورات قرآن مبنی بر حرام بودن اسراف و وم صرفه جویی بتوانیم به تعهدات کشورمان جامه عمل بپوشانیم.
محمود رستمی تبار
و اما ترجمه مطلب قدم زدن در خرابات اکولوژیک
Walking into an ecological wilderness
By Balakrishna Pisupati and Mathis Wackernagel
درباره این سایت